TRAGEDI 28 APRIL 2012

alhamdullillah,hari ni dah masuk hari ke 11 saya berpantang..bermaksud dah 11 hari juga baby boy ni keluar dari perut ummi....bersyukur berganda2 kerana semuanya selamat......buat masa ni,baby belum ada nama lagi..masih menunggu hubby..sebab kalau ikutkan perbincangan memula 1st peknen dulu,saya lah memandai2 buat perjanjian....kalau baby gurl,saya akan bagi nama....kalau baby boy,hubby bagi nama.......so sekarang ni baby boy,,,nampaknya kenalah tunggu hubby bukak mulut dulu apa nama baby,then baru ummi boleh komen atau bagi pendapat +____+

teringat kembali kejadian ngeri 28 April 2012 ,tarikh baby di lahirkan ....kami  3 beranak ( ummi,Dhiya ,Danish +baby lam perut ) terlibat dalam kemalangan .....sangat ngeri bila di ingatkan namun sampai hari ni kami bersyukur berganda2 pada Allah swt kerana melindungi kami dan terselamat dari maut atau sebarang bahaya yg lain.....ALHAMDULILLAH..

pagi sabtu..28 April 2012...Hubby awal2 dah kuar main golf...saya plak mcm nak balik kg..kejap nak balik,kejap taknak balik...bila bgtahu hubby pagi tu,hubby kata buat apa balik,,sebab saya dah sarat..tp saya kata kalo boleh nak balik,jgn lah risau sebab saya takkan bersalin normal tengah2 jalan...sbb saya mmg akan operate 4 Mei nanti....( baby melintang )...so hubby mmg takpat cakap apa lah tambahan pulak sebelum ni saya biasa je drive n alhamdullillah lom pernah apa2 berlaku kemalangan.....bila hubby dah kuar main golf,saya pon masuk bilik n tengok ada je duit hubby tinggalkan...YES !! itu bermakna hubby mmg bagi lah tu balik kg,,

dalam fesbuk pon time tu saya ada tulis status...nak balik kg tapi macam malas....ramai lah komen gak...masa tu hati berbalik2,nak balik kg atau nak bawak anak2 masuk Jusco jer....last2,saya nekad balik lah kg lagipon anak2 dah eksaited dah bila awal2 pagi dh terbagitahu diorg yg nak balik kg.....lagipon dah mintak kat mak buatkan kuih gula melaka (kuih kolopong ) dan panaskan lauk rendang ayam +maman yg mak buat malam semalam......mak pon cakap mak dah masakkan gulai telur itik +belimbing sebab tahu saya nak balik....pastu ada plak janji dengan junior masa sekolah,yang nak singgah rumahnya amik kuih lepat pisang...teringin plak nak makan kuih peberet saya tu....

dalam kul 3 lebih,kami keluar umah 3 Beranak.......dari pagi anak2 hanya makan roti jer...sbb entah apa kena mmg malas je rasa nak masak tengahari tu..so singgah MC Donalds Tesco Sban 2,drive Thru je.......

nak beli bubur time tu sebab lapar..sian anak2..tapi bubur kena plak tunggu sejam...so beli Air Ribena ,nugget 6 ketul,& fries besar 2......

makan jelah sambil drive sambil sumbat mulut sendiri...& anak2 pon enjoy je makan sambil mulut bercoloteh....rasanya sampai Paroi dah abis dh makanan semua tu...saya pon concerntrate driving tanpa main hp tanpa makan2...& memang dua2 tangan pegang stereng kereta...anak2 plak dah nak tido tapi saya tak bagi tdo saya bwk diorg berborak2....masa tu dua2 duduk depan....padahal sebenarnya Dhiya dah lari ke belakang cari bantal nak tido.....tp saya panggil ajak duduk depan....tanpa car seat ,tanpa pakai seat belt....dua2 beradik ni leka je borak2 sambil pandang luar...sms adik junior tu bgtahu saya otw balik kg,tp dia takda kat umah time tu so nampaknya takdalah rezeki saya nak makan kuih lepat pisang...........

Sampai je Bukit putus ,jalan memang sibuk time tu...jalan ke arah Seremban pon sibuk,jalan ke Kuala Pilah pon sibuk...apatah lagi jalan dah jd kecik di sebabkan kerja2 naik taraf jalan kat situ....Masa saya menuruni bukit putus ,tetiba kereta saya di langgar ..enjin terus terberhenti ....Air Bag kuar kena kat muka...saya tarik muka cecepat dan sempat pandang anak2....Ya Allah...anak2 dah tersembam kat bwh lantai...saya terus tarik anak2 dan bawak keluar...sebab nampak berasap..paadahal saya tak tahu pon itu asap apa....bila kenangkan selalu tgok dalam tv kereta meletup,saya dah jadi panik.....berkaki ayam tarik anak2 keluar....anak2 pon sama berkaki ayam.........

perut saya sakit time tu.....sebab terhentak kat stereng....tetiba terbonjol sikit kat bahagian kepala anak...masa tu hanya Allah yang tahu betapa takutnya saya....sebab posisi anak memang melintang...jadi bila terjojol timbul kat bahagian kepala baby ,mmg saya takut sangat apatah lagi dah rasa sakit....time tu tak henti2 sebut Ya Allah,selamatkan baby..selamatkan kami juga....

tetiba ada org menyapa...rupanya saudara saya si Fendi merangkap jiran saya sebelah umah di kampung.....dia lah yang saya mintak tolong amik hp ,handbag...& laptop...( tetiba plak time tu rajin plak bwk laptop balik kg ).........pastu saya mintak amik selipar saya dan anak2....amikkan semua beg2 baju yg ada.....

masa tu jalan dah jammed gila dah...saya kol hubby sambil menangis....1st hubby tanya anak2 selamat tak??anak mcmmana??bila saya kata anak2 selamat takda apa2 ,hubby kata tunggu situ...tunggu ambulan dtg sebab saya dengar org2 yg berhenti nak membantu time tu kata ambulan dalam perjalanan sampai...pstu ramai lah yg dtg kat saya time saya sakit perut tu..sibuk tnya no hp hubby...ada yg bagi kad workshop...kad insuran...adoiiiyaii semakkkkk time tu kita dahlah sakit....pastu sibuk nak tarik kereta bwk g balai polis....sedangkan hubby dah pesan awal2 jangan bagi kunci kereta kat org lain..tunggu je dia sampai...last2 saya bagi kunci kat saudara saya si Fendi tu..saya pesan sangat kat dia,kalau akk dah naik ambulan nanti tolong jgn bg kunci kereta kat org lain selain suami akk............TQ lah Fendi sebab tolong akk time tu...

kemalangan yang melibatkan 3 buah kereta di laluan Bukit Putus -Kuala Pilah....

inilah keadaan kereta saya...Mercedes E280..ranap bahagian depan..

Bila Ambulan dtg ,mereka mengutamakan saya dulu sebab saya mengandung..apatah lagi perut saya dah sakit...ambulan tu dari Hosp Pilah...saya pon tak banyak cakap,saya sempat kol mak saya yg sedang menangis di sebabkan dah dengar berita saya eksiden....saya kata mak tunggu je kat hospital Pilah...sebab saya mengenangkan anak2 saya nnt sapa nak jaga bila kami tiba di hospital.....Hubby plak pesan kat saya sruh tinggalkan anak2 kat tempat kejadian nnt bila dia sampai dia akan amik anak2..tp saya tak sampai hati,tetap nak bwk anak2 naik ambulan sekali dengan saya......

bila dah masuk dlm ambulan,attendant tu sruh saya baring kat strecher tp saya taknak sebab saya kata saya nak duduk je...sambil pegang anak2...tp tetiba saya nampak darah kat tangan saya...saya panik,saya angkat baju dan terkejut tengok perut saya rupanya luka dan berdarah..saya terus menangis dan menjerit panggil attendant hosp tu mintak ambulan tu jalan cepat...bila tgok keadaan saya,terus je diaorg mintak saya baring,dan masukkan air kat tangan....sedih tgok muka anak2 time tu...dua2 macam org besar yang betul2 dah faham apa yg terjadi....diorg tak meragam langsung tapi nampak sedih je tengok ummi diorg yg terbaring ....ambulan yg laju membuatkan perut saya lagilah bertambah sakit..bergoncang2 rasanya...mulut terkumat kamit membaca surah2 dan doa2 apa yg patut..sambil memohon pada Allah agar selamatkan saya n baby.....sambil berlinang air mata....

lama plak perjalanan rasanya nak  smpai ke Hospital...lagipon saya dapat bayangkan macamman jem nya jalan sebab banyak kali jugaklah ambulan tu pasang pembesar suara mintak org ramai ketepi bagi laluan........bila sampai je kat Emergency,bila saya di usung keluar dari ambulan,saya nampak muka mak ...mak menangis smbil ambil anak2....dhiya terus peluk uwannya sambil kata kereta ummi meletup....Pakngah saya plak tolong dukung si danish....saya terus di bawak masuk ke bilik emergency....

saya di kerumuni ramai doc2 & nurse2 pelatih...macam2 soalan yg diorg tanya sambil merawat saya...memang merimaskan sebab kita dah lah sakit,bertanya macam2 tapi soalan yg sama berulang2....adoiii sabar jelah....rasa nak je record kisah eksiden dari mula sampailah saya di bawak ke situ,untuk diorg dengar so tak payah dah nak tanya saya soalan2 yg sama berulang kali.......nasib baik buku report check up kat Colombia memang ada je dalam handbag..so saya mintak nurse tu mintak kat mak saya kat luar sebab handbag ada kat mak...dbila diorg mintak buku merah ,saya kata tak ada..diorg ingat saya tertinggal kat umah tapi saya kata yang saya tak buat pon buku merah bila mengandung kali ke3 ni sebab sepenuhnya saya check up d Colombia ........

                                 ni je record yg saya ada sepanjang check up kat Colombia Hospital..

paling mendebarkan bila diorg scan perut saya dan tgok keadaan baby..diorg bercakap sesama sendiri tentang keadaan baby..saya plak sibuk asyik bertanya mcmmana keadaan baby ketika itu.. tak sabar plak rasanya dan nak menjerit je panggil doktor pakar terus datang check saya sendiri,daripada menunggu doctor2 pelatih buat 'praktikal 'kat saya...

rasanya hampir 2 jam saya dok lam bilik emergency,,,,terus dapat arahan agar saya di bawak ke bilik atas...sebab buat pemeriksaan lanjut...bila saya di usung ke bilik atas,emak,makcik saudara dan anak2 rupanya dah menunggu kat luar...sayu hati....mak kata diorg berdua takda apa2 yg serius sebab doctor dah pon buat pemeriksaan ke atas mereka berdua...alhamdullillah....

masa tu saya belum jumpa lagi hubby..tapi hubby ada kol bertanya kabar dan keadaan..kata hubby banyak2 sabar..insyaallah takda apa2 dan jap lagi hubby sampai sebab hubby terpaksa ke tempat kejadian uruskan dulu kereta..bukan dia nak pentingkan kereta daripada isteri ..tapi bila saya bgtahu jgn risau sbb saya ok,hubby kena jugak uruskan kereta sampai kereta di tarik bawak ke workshop yang hubby selalu buat,di Senawang....kalau tak nanti,sampai bila pon akan jammed kat jalan Bukit putus kalau kereta masih tersadai kat situ...........

bila saya kat wad khas ...( tak tahu wad apa ) tp khas unt ibu2 mengandung ...saya di periksa detail lagi...bertanya itu ini oleh nurse2 ,doctor2 yg belum tahu cerita dari awal...adussss penatnya saya nak mengulang balik jawapan yang sama....masa tu perut sakit lagi...
berulang kali diorg check dengupan jantung baby....pastu kena plak jolok yg bawah tu tiga kali lain2 doctor..tapi doktor perempuan lah..agaknya nak tahu setakat mana kedudukan baby ..kemudian kena pasang plak tiub untuk buang air kecil..masa tu agak sakit sebab yang buat tu doctor india ppuan,doc pelatih..dari awal yang saya perasan doc ni agak kasar sikit cara perbuatan dia..kalau bertanya soalan siap tepuk2 bahu saya lagi ..hampehhh tulll....sampai sekarang teringat2 muka doc india ni buat saya sakit hati jer....

tak lama pastu hubby pon sampai...terus air mata saya keluar nangis..hubby peluk n cium saya..terasa diri selamat dalam dakapan hubby time tu..hubby usap rambut saya ,sapu airmata n tenangkan saya supaya jangan menangis....sedih bebenor lak time tu..pastu tdatang plak Doc Faiz,,diorg kata doc pakar O&G kat situ...orgnya hensemmm...kecik..putih....kena jugaklah interview dengan Doc faiz sikit2 mcmmana kejadian leh berlaku..time tu hubby pon ada...pastu doc Faiz tgok kertas yg ada keputusan kadar denyutan jantung baby....doc Faiz bagitahu Hubby yang saya terpaksa di operate malam tu jugak sebab jantung baby tak kuat ,& oksigen pon dah kurang..Hubby kata kat doc Faiz,kalau tak di operate malam tu jugak,apa akan jadi???Doc Faiz kata,ia akan membahayakan baby dan baby tak selamat.....Bila dengar doc Faiz cakap mcmtu,hubby pon terus jawab,'terpulang kat doc mana yg terbaik sebab saya tak tahu bab2 mcm ni,kalau doc kata perlu di operate segera,saya ikut sahaja asalkan kedua2 selamat"
pastu saya terus tanya kul bapa nak kena operate..doc kata kul 10 malam ni jugak....uissskkkkhhhh padahal time tu dah pukul 9.15 pm bermakna hanya beberapa minit lagi je saya akan masuk bilik OT....hubby tanya boleh tak dia masuk masa operation,tp doc kata tak boleh....Hubby ingat mcm swasta ke,boleh masuk bilik OT...masa bersalinkan Danish kat KPJ dulu lainlah,mmg hubby dapat masuk siap amik pic2 lagi masa operation berjalan....

sempat plak hubby bawak masuk kuih lepat pisang..saya terkejut jugak ,camna leh ada lepat pisang??time sakit memang takpat nak tanya byk2..hubby nak suapkan saya tapi bila doc pelatih India tu nampak,doc tu marah...mmg pon patut kena marah sebab bila nak operation,mmg tak boleh makan.....cuma cara dia tegur tu garang sangat..menyampah plak time tu...so hubby cubitkan sikit kuih lepat pisang tu suapkan ke mulut..jangan kempunan katanya.....( rupanya junior saya ,dtg hantar kuih lepat tu kat adik saya d hospital, bila dpt tahu saya eksident...)..TQ CIK TA....

kul 9.30 pm,pas semua persiapan ke atas diri saya dah d buat ,saya di tolak masuk ke bilik OT..keluar je dari wad nak ke OT room,mak dan makcik saya (makwo) dah menangis...diorg cium saya..saya pon berlinang gak air mata....saya di bius kat belakang...masa tu rasa sakit jugak tapi apa nak buat tahan jelah...rasanya 4 kali terasa cucukan jarum tu..Tak tahu lah kenapa sampai 4 kali...pastu rasa kebas..Doctor yg operate saya malam tu Doc Sharipah,doc senior O&G kat situ..di bantu oleh doc pelatih Doc Amira tak silap saya...kul 10 start potong perut saya ni ,tepat kul 10.14pm (sebab kat dinding tu ada jam besar)saya terdengar doc2 & nurse2 dalam bilik OT tu kata Alhamdullillah...saya pon bersyukur dalam hati kata alhamdullillah.....sambil kuar air mata..........

bila dah d bersihkan baby,doc pulak sedang menjahit luka ,nurse bawak baby kat saya n suruh saya cium..dia tunjjukkan bebird baby kat saya menandakan anak lelaki..+___+....dan time tu jugak nurse tu letak mulut baby kat breast saya suruh baby hisap..time tu lah saya rasa 1 benda yg baru sebab walaupon saya sakit,tetap diorg nak baby tu menetek ..satu pengalaman baru,,,sebab sebelum ni dua2 bersalin d swasta memang takda paksaan..diorg terus je bwk baby ke nursery dan diorg yg uruskan semua termasuk bagi baby susu formula..sebab diorg tahu mak nya sakit dan masih lemah......tapi kat hospital kerajaan,memang tak dapat..diorg akan paksa jugak n marah kalau kita cakap kita tak larat....

pas selesai semua..saya d hantar ke wad....masa tu tak boleh pakai bantal sebab katanya ,nanti muntah sebab ubat bius ada lagi...tmasa tu pon kaki masih takleh gerak langsung akibat bius yg belum hilang...makan masa 6 jam baru boleh pakai bantal.....sampai je kat wad ,walaupon dah pukul 11.30pm,mak saya dan hubby  dah ada d wad...senyum + sedih melihat saya dah selamat menjalani operation....pastu rupanya kat bawah mak mertua ,ipar2 saya dari rembau semua datang....menangis mak mertua bila jumpa saya..di peluk n ciumnya saya time tu ....tp tak boleh nak borak2 lama sebab saya lemah dan nurse pon dh pesan jangan berborak,sebab nanti muntah.........

baby tetap d hantar ke saya wpon saya rasa saya paling lemah di dunia time tu hehe...tetap diorg letakkan baby kat sebelah saya dan bantu saya menyusukan baby....time tu nak menangis pon ada...yang kesiannya baby tak berbaju hanya berbalutkan napkin hijau hospital..bila saya tanya takda baju baby ke unt d pinjam..diorg kata memang takda....ohhhh,,mmg tak sama mcm bersalin d swasta..baju pon diorg bagi pakai ..yelah kan dah termasuk plak dengan pakej harga nya.....dan malam tu jugak hubby terpksa balik ke Seremban amik baju2 baby n ummi ..lagipon dah siap packing kat bilik belakang hanya tinggal nak angkat je lagi.......

segala persiapan untuk ke Hospital dah siap dah pon sebulan yg lepas...simpan kat bilik belakang,tinggal nak bawak je lagi.....

.dalam kul 1 pagi baru hubby sampai balik ke wad,dan dapatlah baby pakai baju....
malam tu ,saya tido dengan baby.....tak sama macam Dhiya & Danish dulu ,diorg dua2 tdo kat nursery baby ,dan ummi leh rehat puas sikit.......

duduk di wad yang boleh menempatkan 8 patient memang kurang selesa..apatah lagi dengan bunyi bising ,nurse2 lalu lalang...sangat tak selesa....bila hubby request kat nurse nak pindah & duduk bilik unt seorang,nurse kata memang tak boleh sebab saya operate dan memang memerlukann pemantauan oleh nurse2....lagipon mana ada loceng bagai untuk di tekan nak panggil nurse.....:-(

apapun,ini semua adalah pengalaman..dan yang paling penting,saya harus bersyukur kerana semuanya selamat......

alhamdullillah...tepat 10.14pm,baby selamat di keluarkan dari perut ummi.....syukurrrr.......

masa ni kat wad..slebih kurang sejam pas di lahirkan...baju pon tak pakai lagi sebab hospital tak sediakan baju....

alhamdullillah nak...kita semua selamat.....

apa yang berlaku semua ada hikmahnya...semoga apa yg berlaku ni jadi pengalaman buat kami ..dan tidak akan berulang lagi....semoga Allah sentiasa melindungi kami...AMIN