Nak ikutkan..mak lagi suka bila saya berpantang di kg..tapi hubby plak lagi suka saya berpantang di umah sendiri sebab senang dia boleh jumpa saya hari2.. selain faktor tu,saya lebih selesa berpantang di umah sendiri sebab senang nak ke toilet...maklumlah umah kg tu besar toilet pon betul2 kat dapur..kena naik tangga turun tangga kalo nak ke toilet...
arini saya nak tulis tentang apa yg berlaku pada hari kedua saya di Hospital Tuanku Ampuan Najiah Kuala Pilah.....malam pas operate tu ....saya hanya boleh lelapkanmata pas pukul 1.30am...org terkhir yg ada di wad adalah hubby...hubby nak jaga saya tapi pihak hosp tak bagi...kalau bagi pon hanya dduk kat luar...tapi itu tak kisah lah sebab dah tentu hubby lelaki ...kalau hosp swasta takpelah jugak kan....tapi mak saya nak tunggu kat dalam wad pon memang tak boleh...mmg ketat pulak hosp gomen ni....sepatutnya bagilah mak kita sendiri yang teman..memang lah nurse2 melambak tapi bila time nak panggil tambahan plak pepagi buta tu,sorang pon tak lalu2...seriikkkk betul rasa..bila baby menangis,nak netekkan punyalah seksa nak gerak dah tentu tak boleh sebab masih baru lagi n sakit...nurse plak bila dengar baby nangis taklah terus dtg dia buat tak reti jer bila baby dah nangis sampai nak ilang suara,barulah terhegeh2 nak datang...time tu saya dah meleleh airmata...malam tu nak kata tido lena pon memang tak boleh ,,,2 kali mintak nurse inject pain killer kat punggung....lagipon bising..kalau baby saya senyap,baby org lain plak menangis...kalau baby org lain senyap,baby saya plak menangis nak susu....*time tulah teringat betapa bestnya bersalin kat swsta,,,teringat bersalin dua2 anak sebelum ni d KPJ sban..duduk selesa dlam bilik sorang2 tanpa kongsi ngan org lain....dan sepatutnya kali ni bersalin d Colombia pon,mmg pasti hubby akan amikkan single room...TAPI..ingat balik kata2 hubby malam tu..'kita jangan melawan takdir Allah....apa yg dah terjadi semua ni sudah tertulis..." jadi saya harus redha n bersyukur..........
jadi malam pertama saya di wad,hubby tumpang tido rumah adik saya Ita kat IPD kuala Pilah..memula nak balik tido kg saya ,sebab nak tdo ngan anak2 tapi adik ipar saya si Hairol ajak tido umah dia...mengenangkan esoknya senang nak datang pepagi ke hosp ,sebab umah adik saya dekat jer pon ngan hosp...so hubby pon setuju...
esoknya awal2 pagi pas Subuh dalam kul 6.45am,hubby dah muncul depan saya...Kiss saya...peluk saya..baru ceria sikit sebab pepagi dah jumpa hubby..hubby sibuk tlg tanyakan kat nurse2 tu samaada saya dah boleh makan atau minum ke belum..Mana taknya hubby pon tahu saya lapar..bayangkan lah saya last makan waktu sebelum eksident tu ,,,sampai lah pas pembedahan tak boleh makan2...bibir pon dah kering kontang dah apatah lagi anak tekak...haiskhhh...
pastu hubby terus ke cafe belikan milo panas...dan sudukan sikit2 ke mulut saya..barulah lega tekak time tu ...siang tu ramai jugak yg dtg melawat...tq kat semua...anak2 pon turut datang tapi yg sedihnya saya tetap tak dpat jumpa diorg sebab diorg tak di benarkan masuk ke wad..hanya dduk d luar sahaja...masa tu baru tahu betapa ketatnya undang2 kat hosp tu...dah lah guard2 nya sombong...kalau tegur pelawat suruh keluar kemain kasar lagi cakap....
makcu yang eksaited dukung baby...
di sebabkan Dhiya Danish tak di benarkan masuk lawat ummi & baby ,hubby mintak izin kat nurse bawak baby keluar jumpa kakak n abangnya,,* excited diorg bila tgok baby baru.....*
TQ hubby sebab sentiasa buat yang terbaik untuk ummi..
bersyukur bila melihat muka baby comel ni...
suka dan teruja jugak uwan bila dukung cucunya yang ke 10 ni...
baby day 2...
pic Danish & induk..kat hospital ....
hubby plak seharian sibuk,menguruskan tembuni ...kalau sebelum ni uri & tembuni Dhiya Danish hubby yang basuh & tanam,tapi kali ni...hubby just tanam je..sebab yang tolong basuhkan uwan saudara saya ...uwan ni memang tukang urut dan biasa basuhkan uri & tembuni...Kenapa hubby tak basuhkan unt anak yg ke 3 ni???? sebab uri baby kali ni agak lain dari biasa..sebab uri tu dah agak pecah2 sikit..sebab kesan daripada accident tu...kaler pon lain macam sikit...so hubby bagi je kat uwan tu basuh..Tapi hubby yang tanamkan....
pastu mcm biasa sebelum ni masa saya bersalin,hubby jugak yang akan ke pasar ..beli lauk2 untuk orang berpantang..termasuk stok lauk2 unt mak saya sekali....Untuk saya dah tentulah Ikan Tenggiri....itulah ikan yang paling saya suka ketika berpantang.........
petang tu saya masih jugak belum di benarkan keluar..sebab nak tunggu saya turun dari katil dan jalan...dan nak tunggu saya buang air kecil & kentut....kul 7.30pm,pas semua pelawat2 balik,hanya hubby je yang tinggal kat wad jaga saya,...walaupon guard ppuan yg sombong tu dtg nak sruh hubby keluar ,tapi hubby jawab lah yang dia nak bantu saya turun katil dan jalan ke bilik air...so guard tu takleh nak buat apa2 sebab dia tgok muka hubby lagi kalah harimau hihihi...saluran kencing pon dah di cabut oleh nurse ,sebab nak suruh saya ke bilik air berjalan sendiri....
memula nak trun katil memang seksa...berpaut kat hubby sambil menangis....pastu kuatkan semangat dan cuba pijakkan kaki ke lantai...adoiiiii sakittt gila...teringat time Danish dulu...sama gak menangis bila nak jalan tak dpaat.....memang sakit betul pas operate ni...hanya sapa yang merasa bersalin secara caesarean je yang tahu ....masa dah dapat pijak lantai n berjalan sikit2 menapak tu,banyak darah belu cicir kat lantai..itu memang normal lah...nak nyampaikan kaki ke toilet pon kalau org tak sakit sepatutnya tak smpai seminit dh sampai..tapi saya makan masa lama...nak kencing pon punyalah tunggu lama baru boleh kuar...hubby lah basuh semua dan uruskan saya ...itu dah memang peranan suami kan...memang patut kita sebagai isteri menghargainya....
malam tu hubby tak tido umah Ita sebab malas nak susahkan Ita n suami lagi...terus hubby check in kat Melang inn yang betul2 depan hospital...bukan apa,hubby kata dia nak berehat sebab sejak kejadian dia betul2 kurang rehat..macam2 dia kena uruskan......nant pepagi hubby akan datang lawat saya....tapi sebelum tu hubby dah pon balik ke kg tengok anak2....malam tu saya tido bertemankan baby kat sebelah...dan mengharapkan esok harinya akan dapat keluar sebab tak sanggup duduk kat wad tu lama2...+___+
ermmm...esok saya sambung lagi k....
No comments:
Post a Comment